Idem dito voor deze lezersbrief aan De Morgen:
Geachte redactie,
Het rapport Brinckman over “Beter Onderwijs” is een tendentieus document met een onfrisse dubbele agenda. De “aanbevelingen” lezen op verschillende plaatsen als oekazes, met veel “moeten” en ander dwingend taalgebruik. Recente onderwijsvernieuwingen worden weggezet (“gecancelled”) als onwetenschappelijk en moeten zelfs “geweerd worden”. Ik dacht dat de keuze van methode en didactiek behoorde tot de pedagogische vrijheid? “We zullen er nog eens over nadenken”, begrijp ik uit het rapport: een toekomstig Kenniscentrum zal al die modieuze ideeën eerst eens aan een grondige lakmoesproef onderwerpen alvorens die een waarmerk toe te kennen. Vooralsnog blijkt alleen de directe instructie aan de voorwaarden te voldoen. Het pedagogisch reveil is een feit!
Opvallend genoeg zijn vele van de eerste reacties uit het veld laaiend enthousiast: leraren mogen eindelijk weer lesgeven, klinkt het. Alsof plotseling een horde onderdrukten zich opnieuw gesterkt weet in een overtuiging die ze jarenlang dienden te ontkennen en zelfs niet eens stiekem durfden toepassen. Anderen verkneukelen zich in de slag die de “onderwijsvernielers” hiermee wordt toegediend. Alsof er al die tijd nooit en nergens ‘les gegeven’ werd!
Met andere woorden: dit rapport polariseert in plaats van te verenigen. De achterliggende boodschap is niet pedagogisch maar politiek. Geïnspireerd door reactionaire tendensen en een mensbeeld dat gestoeld is op meetbaarheid en maakbaarheid. Daarin is geen plaats voor alternatieven want die zijn, aldus het rapport, niet wetenschappelijk onderbouwd.
Vreemd genoeg hoor ik tot hier toe geen wederwoord vanwege die “alternatieven”, terwijl we hier toch alle hens aan dek moeten roepen!
Met vriendelijke groeten,
William Ploegaert
Geen opmerkingen:
Een reactie posten